Masajowie ciąg dalszy...

• Dla Masajów ważna jest kohorta (czyli podział społeczności ze względu na jakąś cechę).
• Mali chłopcy spędzają najwięcej czasu na zabawach, ale zajmują się także cielakami jak tylko nauczą się chodzić. 
• Dziewczynki zajmują się dodatkowymi pracami związanymi z gotowaniem, czy dojeniem. 
• Wojownicy (morans, murran) to chłopcy od 12 do 25 lat. Co 15 lat powstaje nowa grupa. By stać się wojownikiem chłopiec musi przejść zabieg obrzezania, bez okazywania bólu. Rekonwalescencja trwa od 3 do 4 miesięcy, chłopcy noszą czarne ubrania. Przez ten czas chłopcy mieszkają w wiosce (manyatta), zbudowanej przez ich matki. Nie buduje się tutaj ogrodzenia, ponieważ chłopcy nie posiadają bydła i nie przechowują żywności. 
• Gdy powstaje nowe pokolenie wojowników, dotychczasowi morans stają się "młodymi starszymi". Stają się odpowiedzialni za polityczne decyzje, aż staną się starszymi. 
• Gdy wojownik staje się starszym wojownikiem następuje rytuał ogolenia głowy i mężczyzna wybiera obie kobietę, którą chce poślubić. 
• Wojownicy zapewniają bezpieczeństwo, przemierzając ziemie. Angażują się w hodowlę bydła, wzbogacają zapasy poprzez handel i barter (wymiana towar za towar). 
• Chłopcy wraz z wojownikami w okresie suszy odpowiedzialni są za wszystkie zwierzęta.
• Kobiety zajmują się pracami domowymi, przynoszeniem wody, drewna na opał, dojeniem i gotowaniem. Kobiety zajmują się wytwarzaniem biżuterii. 
• Kobiety także przechodzą rytuał przejścia - emorato (obrzezanie). Wtedy dziewczynki dowiadują się że są gotowe do zamążpójścia. Po obrzędzie kobiety ubierają się na czarno i malują twarz. Często stosuje się już metodę "obcinania słowami" - towarzyszą temu śpiewy i tańce. 
• Zamężne kobiety w ciąży są zwolnione z ciężkich prac domowych.
• Masajowie są poligamistami z powodu częstej umieralności noworodków i wojowników. Dopuszczalna jest także poliandria (kobieta wychodzi za kilku mężczyzn - za całą kohortę). 
• Gdy kobieta ucieka od męża, gdy jest źle traktowana to dochodzi do rozwodu Kitala  - kobieta wraca do domu ojca. Opieka nad dziećmi uzgadniana jest wspólnie. 
• Muzyka i taniec    Chór wokalistów wyśpiewuje rytm, a przewodnik  muzyki (olaranyani) śpiewa. Podczas śpiewania Masajowie ruszają szyją. Kobiety śpiewają kołysanki i pieśni pochwalne dla synów. Stosują także róg Kudu. Obrzęd wejścia w wiek wojownika składa się z 10 dni śpiewu. Następuje marsz przeszłości (skaczący taniec). Wojownicy tworzą okrąg a jeden w środku skacze utrzymując prostą pozycję. 
• Popularne jest przekłuwanie uszu i rozciąganie małżowin usznych.  następuje także usuwanie kłów zębów mlecznych. Masajowie wierzą, że biegunka, wymioty, gorączka we wczesnym dzieciństwie są spowodowane opuchlizną dziąseł przy kłach. Kły to "robaczywe zęby".
• Tradycyjne pożywienie to mleko, mięso i krowia krew, teraz jest to krowie mleko i mączka kukurydziana. Mleko pije się świeże lub w herbacie, a mączkę stosuje się do owsianki. Masło jest ważnym składnikiem diety niemowląt. Krew piją rzadko. Jedzą mączkę, ziemniaki,ryż i kapustę
• Hodują rośliny, które dodają do zup. Wykorzystują akację nilową. Piją wywar by dodać sobie energii, pozbyć się lęku. Zupę jedzą z korzeniami i korą, które obniżają cholesterol. Przekąskami są owoce. 
• Mieszanka krowiej krwi i mleka wykorzystywana jest w rytuałach i do leczenia chorych. 
• Ubiór różni się w zależności od wieku, płci i miejsca zamieszkania. Młodzi mężczyźni ubierają się na czarno przez okres kilku miesięcy. Jednak ulubionym kolorem Masajów jest czerwony. Noszą także odzież w kolorze niebieskim, w pasy i szachownice. Od lat 60-tych Masajowie zastąpili skóry odzieżą bawełnianą. 
• Shuka to płótna owijające każde ramię, a jedno zakłada się na wierzch. Płótna zazwyczaj są w kolorze czerwonym, z dodatkiem innych kolorów, i we wzory (np. szkocką kratę). Wojownicy nie unikają szat koloru różowego w kwiecisty wzór. 
• Wielu Masajów w Tanzanii  nosi sandały o plastikowej podeszwie. Mężczyźni i kobiety noszą drewniane obrączki.