Zespół Pradera-Williego - choroba wilczego głodu

 ang. Prader-Willi syndrome, Prader-Labhart-Willi syndrome, PWS

To zespół wad wrodzonych spowodowana brakiem chromosomu pochodzącego od ojca. Objawy choroby to: 

• hipotonia mięśniowa - w okresie prenatalnym słabe ruchy płodu, brak akcji porodowej (częste ułożenie pośladkowe płodu), problemy z karmieniem dziecka - słaby odruch ssania, obniżone napięcie mięśniowe poprawia się w wieku od 2-4 lat. napięcie,
• niski wzrost, 
• małe ręce i stopy,
• zez zbieżny,
• upośledzenie umysłowe, jednocześnie niezwykłe zdolności poznawcze - zamiłowanie do układania puzzli oraz umiejętność zapamiętywania czytanego tekstu, 
• opóźnienie rozwoju mowy,
• niedorozwój narządów płciowych (hipogonadyzm), 
• otyłość - występuje mniejsze zapotrzebowanie energetyczne oraz niepohamowana potrzeba jedzenia,
• lepka, gęsta ślina
• wysoki próg odczuwania bólu,
• skłonność do hipotermii (podwyższonej temperatury ciała)
• zaburzenia snu, bezdech nocny
• hipopigmentacja skóry, tęczówek oczy, włosów
• dziecko może być agresywne, kapryśne, uparte, skłonne do wybuchów złości oraz zachowań obsesyjno-kompulsyjnych (nerwica natręctw) i psychoz - skubanie skóry

Leczenie hormonami wzrostu. Terapia wymaga diety, ograniczenia dostępu do jedzenia.

W Polsce odnotowano 100 przypadków z PWS